سرخوش ز سـبوی غم پنهانی خویشـم
چــون زلف تو سـرگرم پریشانی خویشم
-------------------------
در بــــزم وصـال تو نگـــویم ز کم و بیـــش
چـون آینــه خو کرده به حیرانی خویشم
-----------------
لــب باز نکـــردم به خروشــی و فغانــــی
مــن مـــحرم راز دل طـــوفانی خویشــم
---------------------
یک چند پشیمان شدم از رندی و مستی
عمریست پشیمان ز پشیمانی خویشم
----------------------
از شوق شــکر خنده لبـش جان نسپردم
شرمنده ی جانان ز گران جانی خویشم
-----------------
بشکسته تر از خویش ندیدم به همه عمر
افسرده دل از خویشم و زندانی خویشم
-----------------
هر چند امیــن بسته ی دنیـــا نیــم امــا
دلبســــته ی یــــاران خراسـانی خویشم
--------------
منبع
------------------------
:: بازدید از این مطلب : 267
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
